Opbaren betekent letterlijk het ‘op een baar leggen’ van een overledene. Voor het opbaren wordt een overledene afgelegd, netjes aangekleed en vervolgens op een respectvolle manier neergelegd. Het opbaren doet men in de regel op een opbaarbed, waarna de overledene pas net voor de uitvaart gekist wordt. De overledene kan echter ook direct in een open kist gelegd worden tijdens het opbaren. Opbaring duurt meestal meerdere dagen en tijdens het opbaren kunnen familie en vrienden afscheid nemen van de overledene. Opbaren wordt gedaan tussen het overlijden en de uitvaart van de overledene, omdat de begrafenis of crematie nooit direct kan plaatsvinden.
Het opbaren wordt meestal door een uitvaartondernemer gedaan, maar nabestaanden kunnen deze taak ook op zich nemen. Opbaren kan thuis gebeuren, maar ook in bijvoorbeeld een uitvaartcentrum.
Waarom worden overledenen opgebaard?
Een overlijden is een ingrijpende gebeurtenis. Voor veel mensen is het erg fijn een dierbare voor een begrafenis of crematie nog veel te kunnen zien.
Het is gebleken dat het opbaren van mensen een positief effect op het rouwproces heeft. Het fysiek afscheid kunnen nemen van een dierbare helpt in het rouwproces.